Κοινωνική ανθρωπολόγος. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής
Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρακολούθησε το μεταπτυχιακό σεμινάριο
λαογραφίας των Α. Κυριακίδου-Νέστορος και Ε. Σκουτέρη-Διδασκάλου στο
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ως υπότροφος του Πελοποννησιακού
Λαογραφικού Ιδρύματος ειδικεύτηκε (Masters of Science) στην κοινωνική
ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College London) και
έλαβε τον τίτλο της διδάκτορος κοινωνικής ανθρωπολογίας από το ίδιο πανεπιστήμιο.
Δίδαξε Λαϊκό Πολιτισμό στο Τμήμα Ιστορίας- Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου
Πατρών από το οποίο αφυπηρέτησε τον Αύγουστο του 2022 στη βαθμίδα της
αναπληρώτριας καθηγήτριας.
Τα ερευνητικά ενδιαφέρονται και οι δημοσιεύεις της στρέφονται γύρω από την
ανθρωπολογία της παιδικής ηλικίας, του παιχνιδιού και του υλικού πολιτισμού ¨Εχει
ασχοληθεί με τη λευκοσοδηρουργία σε συνεργασία με την ιστορικό Λήδα
Παπαστεφανάκη, με την οποία έχουν ολοκληρώσει έρευνα για λογαριασμό του ΠΙΟΠ
με θέμα την τέχνη της λευκοσιδηρουργίας στην Ελλάδα κατά τον εικοστό αιώνα.
Έχει επιμεληθεί τρεις τόμους για το παιδικό παιχνίδι και δύο τόμους με θέματα
υλικού πολιτισμού (Εθνογραφικά τόμος 9 «Αφιέρωμα στο παιδικό παιχνίδι», Ναύπλιο
1993), Εθνογραφικά 10, «Αφιέρωμα στην ¨Ήπειρο», Ναύπλιο 1998 (σε συνεργασία
με την Ιωάννα Παπαντωνίου), Παιδί και παιχνίδι στην ελληνική κοινωνία, 19 ος -20ός
αιώνας, Αθήνα Εκδόσεις Καστανιώτη – Ίδρυμα Ερευνών για το Παιδί «Σπύρος
Δοξιάδης, 2000 (σε συνεργασία με την Αφροδίτη Κούρια), Εθνογραφικά 12-13
«Μουσεία και λαϊκός πολιτισμός» (σε συνεργασία με την Τέτη Χατζηνικολάου),
Ναύπλιο 2003 και Το ελληνικό παιχνίδι. Διαδρομές στην ιστορία του, Αθήνα,
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης- Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο,
2008 (σε συνεργασία με τη Δέσποινα Καρακατσάνη).